Korku

- Karanlıktan korkuyor musun?

- Işığı tercih ederim.

- Ama karanlıktan da korkmazsın?

- Sevmem.

- Sevmezsin ama korku da yoktur?

- Korku dediğin nedir ki?

- İçine bir ürperti gelir.

- Aydınlık bir yerde de yaşamaz mıyız bunu?

- Sanki bir tehlikeyle karşı karşıyasın gibi hissedersin.

- Tehlike nedir?

- Sokakta gece yürümekten mi hoşlanırsın? Yoksa gün ışığını mı yeğlersin?

- Değişir. O anki ruh halime bağlı.

 - Film izlemeyi sever misin?

- Severim.

- Yalnız başına karanlık bir oda ..

- Hayır, karanlıkta belli bir yerden gelen ışık gözlerime zararlı

- O zaman ışıkta izlemek daha zevkli?!

- Aynen.

- Korkunun üzerine gider misin?

- Bazen.

- Biraz açar mısın?

- Bir şey var. Onu almam gerekir. Ama yolun sonunda. Ve yolun üzerinde korktuğum bir şey var.

- Ve ne yaparsın?

- Önce biraz ölçüp biçerim. Değer mi diye düşünürüm.

- Değmezse vazgeçersin.

- Aynen.

- Ya önemliyse ne yaparsın?

- Bir güç gelir bana. Ve ne olursa olsun o korkumun üzerine giderim. Korkunun korkusu olurum anlayacağın.

- O zaman senden korkulur.


*****



KORKARIZ

Karanlıktan korkarız. 

Ölümden korkarız.

Birisini kaybetmekten korkarız.

Anlamlı ve anlamsız bir çok korkumuz da olabilir.

Cesaretimizi kıracak, gelişmemizi engelleyecek bir sürü korkularla yaşarız.

Ömür korkularla boşa harcanacak kadar uzun değil.

Yaşamak gerek korkusuzca.

Üzerine gitmek gerekir korkularımızın.

Cesaretle adım atmamız lazım geleceğe doğru.

Dündeki kötü anılarımızın yarınlarımızı karartmaya hakkı yoktur.

Ölümden korkacağımıza ölümden sonrası için korkup ona göre yaşamak daha iyi olmaz mı?

*