Düşünmek zordur.
Kolay olanı kötü düşünmektir, kötülük düşünmektir, önyargıdır, …
O yüzden zoru başaranları çoğu zaman çoğu insan sevmez.
O yüzden yalnızdırlar düşünebilenler.
Ama binlerce düşünemeyenler bir tek düşünüre denk değiller.
Aklını doğru yolda çalıştıranlar hep akılsızlar tarafından kınanmışlar.
‘Doğruluk, hep doğru düşünmek, samimiyet’ gibi şeylerin karşılığı ‘kerizlik’ olarak geçer o tür akılsızların lügatinde.
Sonuçta her zaman doğruluk, düşünürlük kazanmıyor belki bu dünyada.
Ama kazanmak her şey mi ki?
Hem bunun yok mu öbür tarafı?
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Değerli Yorumlarınızı Bekleriz.