23. Gece

Gece. Karanlık her taraf. Kimse kimseyi göremiyor sanki.

Baharın geldiğini sandığın kışın ortasındasın.

Kalabalık içinde yalnızsan yürümek istersin. Yürürsün. Yalnızlıktan kurtulmak için yine yalnızlığa doğru.

Çocukların çocukluğunu yaşayamadığını görürsün, bunaldığında çocukluğuna dönmek hevesin bile kursağında kalır.

Ölmek bir yok oluştur diyenlerin inadına o gerçek varoluşa doğru koşarsın.

Ama kapı kapalı. Davetsiz misafirleri sevmezler; bunu da iyi bilirsin.

Ve her şeye rağmen yeniden geri dönersin. Karanlığa. Kalabalık içindeki yalnızlığına.