19. Gece - Kırmak ve Kırılmak

Kimseyi kırmak istemeyiz aslında. Ama hep kırarız küçük nedenlerle. 

Kimsenin bizi kırmasını istemeyiz. Küçük şeylerden dolayı kırılırız bazen.

İnsan bu kadar aciz ve zayıf mı gerçekten en ufak bir şeyden bile alına biliyor, kırılabiliyor.

İnsan bu kadar kaba ve vurdumduymaz mı ki kırabiliyor düşünmeden.

En çok kime kötülük yapıyoruz bazen biliyor musunuz?  En yakınımızda olanlara..

Arkadaşımdır deyip onun duygularını dikkate almadan patavatsızca davranabiliyoruz bazen.

Onun da yaptıklarımızdan darılabileceğini, sıkılabileceğini hesaba katamayız maalesef.

Neden? Çünkü çoğu zaman bencil oluyoruz, ben merkezli yaşamayı seviyoruz.

En uygun zamanımızda aramıyor muyuz arkadaşlarımızı?

En müsait zamanımızda ziyaret etmez miyiz onları?

Onların müsait olup olmadığını kaçımız fazla düşünürüz?

Düşünseydik herhalde iletişim kazaları yaşanmazdı aramızda ve sıkılmazdık birbirimizden.